Dit volgt uit een onderzoek van optometrist Lydia van der Star en haar collega’s van het Netherlands Institute For Innovative Ocular Surgery (NIIOS) in Rotterdam. Ze publiceerden over hun bevindingen in American Journal of Ophtalmology.
In het onderzoek kregen in totaal kregen 21 ogen een onlay-transplantatie waarbij de laag van Bowman van een donorcornea wordt geïmplanteerd tussen de bindweefsellagen van de eigen cornea. Dit is een minimaal-invasieve chirurgische techniek die het risico op microperforatie voorkomt en is ook mogelijk bij zeer dunne en steile cornea’s. De laag van Bowman is acellulair en dat minimaliseert het afstotingsrisico na de operatie.
Verminderde keratometrie
De maximale keratometrie van de ogen was voor de transplantatie 76 ± 12 dioptrie en veranderde daarna naar 72 ± 9 dioptrie (p = 0,015). De follow-up varieerde van 6 tot 36 maanden. Het gemiddelde was 21 ± 11 maanden.
De onderzoekers verdeelden de ogen in twee groepen. De analyses voor die groepen lieten zien dat bij groep 1, de ogen waarbij de preoperatieve maximale keratometrie hoger was dan 69 dioptrie, de waarde daalde met 6 dioptrie (p = 0,002). De maximale keratometrie veranderde niet bij groep 2, de ogen waarbij de waarde preoperatief lager was dan 69 dioptrie.
Stabiele BSCVA/BCLVA
De gemiddelde best brilgecorrigeerde visus (BSCVA) bleef voor groep 1 stabiel en verbeterde voor groep 2 (p = 0,032). De best contactlensgecorrigeerde visus (BCLVA) bleef stabiel voor beide groepen (p > 0,05). De ogen konden na de transplantatie weer sclerale lenzen dragen.
